Leuke Lintjes: KreaDoe Evaluatie

Yeah :) We did it again!

Na weken van voorbereidingen, (waarbij ik tegen een aantal mensen dramatisch riep:

"Tis de laatste keer, waarom wil ik dit toch iedere keer! Ik doe het niet meer!")

was het dan toch weer tijd om de boel te verhuizen naar de KreaDoe.

Het welbekende plaatje hierboven, het is namelijk de vierde keer dat ik die verhuizing aanga.

Gelukkig heeft Joyce geholpen door papier te rollen en labels in te pakken.

Sanne kwam maandag nog even een eindsprint maken door het vloeipapier in te pakken, zodat dat ook meekon. En voor ik het wist was het 18 uur, de tijd dat de koerier de boel komt ophalen....

Heerlijk even een avondje niets, alleen wat zenuwen, bad en ikzelf.

Ieder jaar vind ik het weer spannend, dit jaar weer meer vanwege de grotere ruimte ( 18m2) en de eigen collectie... Zou het aanslaan, heb ik genoeg mee, vinden mensen het leuk?

Dinsdagmorgen Loes opgehaald en onderweg! Twas herfstvakantie in het Zuiden, waardoor wij moeiteloos door konden rijden :) met als traditie even een tussenstop bij de Lucht bij Den Bosch.

Kopje koffie met een gebakje, heerlijk!

Toen we aankwamen, stonden de meubels er al en ook de koerier was er,

zodat we konden beginnen met inruimen :) en dat is toch een leuk werkje,

langzaam zie ik mijn droom groeien naar wat ik voor ogen had.

Loes begreep het zonder woorden en dat is wel lekker :)

Wat is 18 m2 groot! Na het inruimen is het dan altijd even nadenken over de presentatie.

Dat besloten we te bewaren voor woensdagmorgen, eerst maar even eten en inchecken in hotel :)

Op de 15e verdieping met een geweldig uitzicht!

Het hotel was gerenoveerd en wat was het mooi geworden...

De presentatie...Loes kwam op het geweldige idee om de muisjes in de koffertjes te plaatsen en dat was een schot in de roos!

En hop de eerste dag was een feit! Het grootste gedeelte van de zenuwen verdwenen als sneeuw voor de zon en we hadden het leuk met zijn tweeën en het was druk, heerlijk druk.

Jammer genoeg kon Loes niet blijven en moest ze woensdag naar huis, maar ze kwam vrijdag terug met Sas.

Het team van donderdag, Joyce en Sanne waren aangekomen met

de trein en samen hebben we de donderdag "gedraaid":)

Na een uurtje inwerken, liep het als een trein en tussendoor maakte Sanne de mooiste foto's. Voor de sfeerimpressie van de foto's die Sanne maakte kun je hier kijken.

Alleen maar enthousiaste reacties kregen we :)

Als webshopwinkelier is dat wel héél fijn, want dat hoor je het jaar door namelijk niet.

Je hebt geen idee hoe mensen reageren en daarom is de KreaDoe ook altijd een feestje.

Soms wordt je wat melig :)

Donderdagavond sloot Kris aan als "ouwe rot in het vak"

Zij is in die vier jaar alle jaren meegeweest om te helpen en dat is wel heul fijn! Ze heeft het zien groeien van een marktkraam met een geldkistje zonder rekenmachine naar een iets grotere paviljoen, tot dit jaar met pin en kassa :)

Daar hoort natuurlijk een toast bij!

Vrijdag was het druk! We hadden de handen vol met zijn vieren en moesten tussendoor

nog even wat papier en lint "bijrollen" om de boel op voorraad te houden.

Gelukkig klikte het tussen Joyce, Sanne en Krista :)

Want zij hadden elkaar nog niet gezien, maar dat ging prima!

Tis een heel verhaal hè, dit keer :) haha!

Vrijdag kwamen Loes en Sas aan en gingen Joyce en Sanne moe maar voldaan naar huis.

Joyce haar verhaal heb je al kunnen lezen :)

Wilde je zaterdag komen? Dit was de rij bij de busseningang en dat is niet eens de hoofdingang!

Iedere keer verbaas ik me erover en is het zo gaaf om te zien.

De vermoeidheid sloeg toe bij mij, tenslotte ben ik een

kantoortrutje en zit ik de hele dag op een stoel...

maar de meiden hoef ik niets meer uit te leggen.

Zaterdag en zondag waren topdagen! Loes is als een vis in het water achter de kassa,

Sas eerste inpakker en verbaast zich regelmatig over de drukte bij de bakken.

Heerlijk enthousiast vertelden ze over de webshop en gaven ze cadeautjes bij de aankoop.

En ook zaterdag en zondag moest er nog bijgerold worden!

Laatste nacht in hotel, koffers inpakken en hup naar de beurs.

En opeens was daar het einde...

Ik word op een of andere manier daar altijd treurig van, ondanks alle stress,

vermoeidheid en weken van voorbereidingen.

Face to face contact met klanten is eigenlijk toch het leukst, de waardering die mensen hebben voor mijn producten. De tipi's die waanzinnig populair waren ( joehoe voor Anouck en mij), de eikeltjes, project witlof ( haha)... alleen maar complimenten over eigen collectie.

De naam Leuke Lintjes dekt de lading niet voor dit assortiment,

maar ik ga hem niet veranderen :)